कौतुकें आनंदे लोटल कांही ...
कौतुकें आनंदे लोटल कांही काळ । तों आलें असे फळ प्रसादाचे ॥१॥
चोखीयाची कांता जालीसे गर्भीण । लागलासे पूर्ण नववा मास ॥२॥
स्वभावे विनंती करी पतीलागीं । घरीं नाही सामोग्री कैसी करूं ॥३॥
वंका म्हणे ऐसी ऐकोनियां मात । निघाला त्वरित बहिणी घरा ॥४॥