संता ची तो खूण बाणली तुमच...
संताची तो खूण बाणली तुमची । तरी कां आमुची सांडी केली ॥१॥
काय साचपण मानूं आतां देवा । न कळे हा गोंवा उगवा कधी ॥२॥
रात्रंदिवस भ्रमले हे मन । नव्हे समाधान काय करूं ॥३॥
सोयरा म्हणे अहो पंढरीनिवासा । लवकारी फांसा तोडा आतां ॥४॥