शिणल्या भागल्यांचा तूंचि ...
शिणल्या भागल्यांचा तूंचि विसावा । धांवे तूं केशवा मायबापा ॥१॥
किती किती मन आवरोनी धरूं । परी न सुचें विचारु कय करूं ॥२॥
तुम्ही तंव समर्थ आपुल्या भारें । आमुचे खोटें खरें काय जाणा ॥३॥
मी तो बैसले तुमचिए द्वारी । म्हणतसे महारी चोखियाची ॥४॥