गांधीहत्या अभियोग
धर्मातीतत्वाच्या नांवे भारत आम्ही भंगला ।
श्यामल कोमल भाग भूमिचा
शस्त्राघाते रंगला ॥धृ०॥
बोध घेतला नाही आम्ही लिहिलेल्या पानांतुनी ॥
प्रयोग करतां नवा भारती रक्ताची वाहे धुनी ।
युद्वांवाचुन रक्त सांडले ! कलंक आम्हा लागला ।
श्यामल कोमल भाग भुमिचा
शस्त्राघाते रंगला ॥१॥
परकीयांना सामंजस्ये हिंदुपण सामावते ।
वंशजाति एकत्व साधती हिंदुत्वाची दैवते ।
हिन्दुत्वावर उठण्या जेव्हा वैरी येथे दंगला ।
श्यामल कोमल भाग भूमिचा
शस्त्राघाते रंगला ॥२॥
आम्ही जपली शांति बांधले बिसतंतूने कुंजरा ।
उधळे जैसा मत्त मतंगज थरकापत राही धरा ।
अंकुशांतल्या उभ्या शांतिचा
वास न आम्ही पाहिला ।
श्यामल कोमल भाग भूमिचा
शस्त्राघाते रंगला ॥३॥
अंतर नाही देव नि दानव यांच्यामधले जाणले ।
आक्रमकांना राष्ट्रामध्ये आसन मानाचे दिले ।
अभय दानवा दिले शांतिचा
अर्थ न आम्हां लागला ।
श्यामल कोमल भाग भूमिचा
शस्त्राघाते रंगला ॥४॥
दान दिले परि भूक न शमली उन्मादी कामापरी ।
शांति चिरफळे प्रांतोप्रांती खड्गाच्या धारेवरी ।
टाक अगोदर माझा वाटा सोसाटा फोफावला ।
श्यामल कोमल भाग भूमिचा शस्त्राघाते रंगला ॥५॥
तत्वें उत्तम ! परंतु होती भ्रांतीने व्यवहारिली
करी ठेवली पात, मूठ अन् आम्ही वै-याला दिली ।
अंगावरती उलटुनि आली तत्त्वांची त्या शृंखला ।
श्यामल कोमल भाग भूमिचा शस्त्राघाते रंगला ॥६॥
वन्हि चेतला होता चित्ती पाहुनि तांडव भारती ।
ज्वाला जाती वा-यासंगे शांतिकोविदा घेरती ।
शांतिवचांचा तो उद्गगाता पंचत्वाला पावला ।
श्यामल कोमल भाग भूमिचा शस्त्राघाते रंगला ॥७॥
हिन्दुत्वावर दोष लादला तेव्हाच्या अधिनायके ।
चाळण सांगे उपहासाने छिद्रवती तू सूचिके ।
गळ्याभॊवती हिंदुत्वाच्या दोर मृत्युचा बांधला ।
श्यामल कोमल भाग भूमिचा शस्त्राघाते रंगला ॥८॥
चंद्र चोरतो प्रकाश रविचा म्हणवीतो तारापती ।
राष्ट्रामध्ये बुद्वयंधांच्या चोर ऋषींचे भूपती ।
त्याग कुणाचा ? त्यागावरती सौध कुणी हो बांधला?
श्यामल कोमल भाग भूमिचा शस्त्राघाते रंगला ॥९॥
हिंदुत्वाचे प्रतीक पडले आक्षेपांच्या पंजरी ।
चार दिशांनी भाले बरच्या तळपत होत्या संगरी ।
पर्वत पडला ! गजराजाचा दंतहि नाही भंगला ।
श्यामल कोमल भाग भूमिचा शस्त्राघाते रंगला ॥१०॥
जो मृत्युंजय शिवे न त्याला यम स्वतां यमदूत वा ।
मुक्त विनायक सांगे आम्हां हिंदूंच्या गतवैभवा ।
स्वातंत्र्याचा वीर इच्छितो भारतभूच्या मंगला ।
श्यामल कोमल भाग भूमिचा शस्त्राघाते रंगला ॥११॥
श्यामल कोमल भाग भूमिचा
शस्त्राघाते रंगला ॥धृ०॥
बोध घेतला नाही आम्ही लिहिलेल्या पानांतुनी ॥
प्रयोग करतां नवा भारती रक्ताची वाहे धुनी ।
युद्वांवाचुन रक्त सांडले ! कलंक आम्हा लागला ।
श्यामल कोमल भाग भुमिचा
शस्त्राघाते रंगला ॥१॥
परकीयांना सामंजस्ये हिंदुपण सामावते ।
वंशजाति एकत्व साधती हिंदुत्वाची दैवते ।
हिन्दुत्वावर उठण्या जेव्हा वैरी येथे दंगला ।
श्यामल कोमल भाग भूमिचा
शस्त्राघाते रंगला ॥२॥
आम्ही जपली शांति बांधले बिसतंतूने कुंजरा ।
उधळे जैसा मत्त मतंगज थरकापत राही धरा ।
अंकुशांतल्या उभ्या शांतिचा
वास न आम्ही पाहिला ।
श्यामल कोमल भाग भूमिचा
शस्त्राघाते रंगला ॥३॥
अंतर नाही देव नि दानव यांच्यामधले जाणले ।
आक्रमकांना राष्ट्रामध्ये आसन मानाचे दिले ।
अभय दानवा दिले शांतिचा
अर्थ न आम्हां लागला ।
श्यामल कोमल भाग भूमिचा
शस्त्राघाते रंगला ॥४॥
दान दिले परि भूक न शमली उन्मादी कामापरी ।
शांति चिरफळे प्रांतोप्रांती खड्गाच्या धारेवरी ।
टाक अगोदर माझा वाटा सोसाटा फोफावला ।
श्यामल कोमल भाग भूमिचा शस्त्राघाते रंगला ॥५॥
तत्वें उत्तम ! परंतु होती भ्रांतीने व्यवहारिली
करी ठेवली पात, मूठ अन् आम्ही वै-याला दिली ।
अंगावरती उलटुनि आली तत्त्वांची त्या शृंखला ।
श्यामल कोमल भाग भूमिचा शस्त्राघाते रंगला ॥६॥
वन्हि चेतला होता चित्ती पाहुनि तांडव भारती ।
ज्वाला जाती वा-यासंगे शांतिकोविदा घेरती ।
शांतिवचांचा तो उद्गगाता पंचत्वाला पावला ।
श्यामल कोमल भाग भूमिचा शस्त्राघाते रंगला ॥७॥
हिन्दुत्वावर दोष लादला तेव्हाच्या अधिनायके ।
चाळण सांगे उपहासाने छिद्रवती तू सूचिके ।
गळ्याभॊवती हिंदुत्वाच्या दोर मृत्युचा बांधला ।
श्यामल कोमल भाग भूमिचा शस्त्राघाते रंगला ॥८॥
चंद्र चोरतो प्रकाश रविचा म्हणवीतो तारापती ।
राष्ट्रामध्ये बुद्वयंधांच्या चोर ऋषींचे भूपती ।
त्याग कुणाचा ? त्यागावरती सौध कुणी हो बांधला?
श्यामल कोमल भाग भूमिचा शस्त्राघाते रंगला ॥९॥
हिंदुत्वाचे प्रतीक पडले आक्षेपांच्या पंजरी ।
चार दिशांनी भाले बरच्या तळपत होत्या संगरी ।
पर्वत पडला ! गजराजाचा दंतहि नाही भंगला ।
श्यामल कोमल भाग भूमिचा शस्त्राघाते रंगला ॥१०॥
जो मृत्युंजय शिवे न त्याला यम स्वतां यमदूत वा ।
मुक्त विनायक सांगे आम्हां हिंदूंच्या गतवैभवा ।
स्वातंत्र्याचा वीर इच्छितो भारतभूच्या मंगला ।
श्यामल कोमल भाग भूमिचा शस्त्राघाते रंगला ॥११॥