Get it on Google Play
Download on the App Store

गांधीहत्या अभियोग

धर्मातीतत्वाच्या नांवे भारत आम्ही भंगला ।
श्यामल कोमल भाग भूमिचा
शस्त्राघाते रंगला ॥धृ०॥
बोध घेतला नाही आम्ही लिहिलेल्या पानांतुनी ॥
प्रयोग करतां नवा भारती रक्ताची वाहे धुनी ।
युद्वांवाचुन रक्त सांडले ! कलंक आम्हा लागला ।
श्यामल कोमल भाग भुमिचा
शस्त्राघाते रंगला ॥१॥
परकीयांना सामंजस्ये हिंदुपण सामावते ।
वंशजाति एकत्व साधती हिंदुत्वाची दैवते ।
हिन्दुत्वावर उठण्या जेव्हा वैरी येथे दंगला ।
श्यामल कोमल भाग भूमिचा
शस्त्राघाते रंगला ॥२॥
आम्ही जपली शांति बांधले बिसतंतूने कुंजरा ।
उधळे जैसा मत्त मतंगज थरकापत राही धरा ।
अंकुशांतल्या उभ्या शांतिचा
वास न आम्ही पाहिला ।
श्यामल कोमल भाग भूमिचा
शस्त्राघाते रंगला ॥३॥
अंतर नाही देव नि दानव यांच्यामधले जाणले ।
आक्रमकांना राष्ट्रामध्ये आसन मानाचे दिले ।
अभय दानवा दिले शांतिचा
अर्थ न आम्हां लागला ।
श्यामल कोमल भाग भूमिचा
शस्त्राघाते रंगला ॥४॥
दान दिले परि भूक न शमली उन्मादी कामापरी ।
शांति चिरफळे प्रांतोप्रांती खड्‍गाच्या धारेवरी ।
टाक अगोदर माझा वाटा सोसाटा फोफावला ।
श्यामल कोमल भाग भूमिचा शस्त्राघाते रंगला ॥५॥
तत्वें उत्तम ! परंतु होती भ्रांतीने व्यवहारिली
करी ठेवली पात, मूठ अन् आम्ही वै-याला दिली ।
अंगावरती उलटुनि आली तत्त्वांची त्या शृंखला ।
श्यामल कोमल भाग भूमिचा शस्त्राघाते रंगला ॥६॥
वन्हि चेतला होता चित्ती पाहुनि तांडव भारती ।
ज्वाला जाती वा-यासंगे शांतिकोविदा घेरती ।
शांतिवचांचा तो उद्गगाता पंचत्वाला पावला ।
श्यामल कोमल भाग भूमिचा शस्त्राघाते रंगला ॥७॥
हिन्दुत्वावर दोष लादला तेव्हाच्या अधिनायके ।
चाळण सांगे उपहासाने छिद्रवती तू सूचिके ।
गळ्याभॊवती हिंदुत्वाच्या दोर मृत्युचा बांधला ।
श्यामल कोमल भाग भूमिचा शस्त्राघाते रंगला ॥८॥
चंद्र चोरतो प्रकाश रविचा म्हणवीतो तारापती ।
राष्ट्रामध्ये बुद्वयंधांच्या चोर ऋषींचे भूपती ।
त्याग कुणाचा ? त्यागावरती सौध कुणी हो बांधला?
श्यामल कोमल भाग भूमिचा शस्त्राघाते रंगला ॥९॥
हिंदुत्वाचे प्रतीक पडले आक्षेपांच्या पंजरी ।
चार दिशांनी भाले बरच्या तळपत होत्या संगरी ।
पर्वत पडला ! गजराजाचा दंतहि नाही भंगला ।
श्यामल कोमल भाग भूमिचा शस्त्राघाते रंगला ॥१०॥
जो मृत्युंजय शिवे न त्याला यम स्वतां यमदूत वा ।
मुक्त विनायक सांगे आम्हां हिंदूंच्या गतवैभवा ।
स्वातंत्र्याचा वीर इच्छितो भारतभूच्या मंगला ।
श्यामल कोमल भाग भूमिचा शस्त्राघाते रंगला ॥११॥

जय मृत्युंजय

गोपाळ गोडसे
Chapters
तो वीर विनायक अमर तो काळ असा होता विनायक आला जन्माला उष्ण आसवे नेत्री जमली मूर्ति दुजी ती दंग आज तांडवांत घेइ लाडके घास निरोपाचा गुरुदेव टिळक त्या शिष्य विनायक विलायती जाळा वस्त्रे आव्हानाया रिघे विनायक एक देव एक देश झालासां उत्तीर्ण परीक्षा देशा अर्पण हे आत्मार्पण एकमुखाने करुनि हकारा अमर होय ती वंशलता तडितरुप योद्वा कडाडला ध्यान पाहुनी गोष्टीवरती सन्मित्रांनो, घ्या प्रणाम फेकला देह मी सागरी सोडा रक्तांत खेळणे दोन जन्म काळे पाणी दगड मोगरीमधे सापडे तेंचि हो संसाराचे सार त्या डब्यांत होती मृत्यूची छाया अंदमानला निघे चलान तात्या ! तूं इथे कसा ? अंदमानचा अनभिषिक्त नृप येसूवहिनी कविता खेळत होती चाफ्याचे फूल कांचन चमचमले भूमिची लावली धूळ भाळाला हिंदु राष्ट्रध्वज जातपात गुणकर्मे येती विजयाचा सण आला लेखण्या मोडा रोख सैनिकांचा फिरवा पाकिस्तान निर्माण कराल तर.....e देश दास्यांतुनी मुक्त झाला गांधीहत्या अभियोग अभियोगांतून सुटका पराक्रमाने पुन्हा सोडविल ! धर्मान्तर हें राष्ट्रान्तर नृप मीच भारताला राष्ट्रपतीपद राहो ज्याचे त्याला दैव देतें कर्म नेतें गोवा मुक्ति-यज्ञ माईचा मृत्यू सेना समरांगणी रंगली होऊं मी का भार धरेवर तुझें रे कळलें जीवनसार निवडक अभंग संग्रह ७ प्रकरण ७ : अंतिम परिस्थिती (१) 31