Get it on Google Play
Download on the App Store

अन् गुलाबाला काटे मिळाले - प्रकाश क्षीरसागर

एका गावात एक उद्यान होतं. तिथं नाना प्रकारची फुलझाडं, वेली आणि मोठमोठे वृक्षही होते. अर्थात खूप वर्षांपूर्वीची ही गोष्ट आहे. पण अगदी प्राचीन काळातली नाही आणि अगदीच अलीकडच्या काळातली नाही. झाली असतील पन्नासेक वर्षे. या उद्यानाचं नावंच मुळी बालोद्यान होतं.तिथं खूप मुलं खेळायची. बागडायची. धिंगाणाही करायची. सगळे बाळगोपाळ या उद्यानात आले की खूश व्हायचे. त्यांना खूप खेळायला मिळायचं ना.

अर्थात सगळीचं मुलं काही गुण्यागोविंदानं थोडीच खेळताहेत. काहींना फुलांचं, कुणाला झाडांच तर काहींना वेलीचं निरनिराळ्या वनस्पतींचं कुतुहल असायचं. मग ही मुलं फुलांना हात लावायची काही फुलं तोडायची. झाडांना काही ते आवडायचं नाही. पण काय करतात बिचारी. थोडी मुलं हळुवारपणे फुलांना कुरवाळतं. फुलं तरी किती तऱ्हांची , किती रंगांची. सगळी मृदू मुलायम आणि आकर्षक वाटायची. ही मुलं कौतुकांन या फुलांकडं बघत.

या मुलांमध्ये काही मुलं मात्र टारगट होती. ती मुलं फुलं कुस्करायची दुष्टपणा करायची. झाडंही उपटायची. झाडांना कित्ती वेदना होत. पण काय करतात बिचारी. त्यात काही गुलाबाची झाडंही होती. आश्चर्य म्हणजे या गुलाबांना काटे नव्हते. त्यामुळे तर या मुलांच खूपच फावायचं. ते बिनधास्त या गुलाबांची नासधूस करायचे. गुलाबाची झाडं वैतागली. ती प्रतिकार तर करू शकत नव्हती. मग त्यांनी वनदेवीची करुणा भाकली आणि आपलं दुःख त्यांनी देवीला सांगितलं. देवीनं स्मित केलं आणि त्यांना अभय दिलं. गुलाब बाळांनो मी तुमचं दुःख जाणलंय. आता तुम्ही उद्यानात जा. उद्यापासून तुम्हाला कोणताही मुलगा त्रास देणार नाही.

दुसऱ्या दिवशी सूर्योदय झाला. त्या दिवशी होता रविवार. ही टारगट मुलं आली की. त्यांना गुलाबाची रंगीबेरंगी फुलं दिसली. लाल, पिवळी, गुलाबी मोहकशा रंगांची. मुलांना खूप हाव सुटली. काही टारगट मुलांनी फुलांना तोडायला हात पुढं केला तर काय आश्चर्य. मुलं ओरडू लागली. मुलांच्या हातातून रक्त येऊ लागलं. ती दूर पळू लागली. मुलांना आणि फुलांनाही काही कळेना. मग मोगरा, जाई, जुई आणि काही मोठ्या गुलाबांनी पाहिलं. तर गुलाबांच्या फांद्याफांद्याला काटे आले होते. अन् तेच या मुलांच्या हातात घुसले होते. मुलांना अद्दल घडली म्हणून गुलाब खूश झाले. त्यांनी वनदेवीचे मनोमन आभार मानले.

आरंभ: डिसेंबर २०१९

संपादक
Chapters
आरंभ अंक (डिसेंबर ते मार्च 2019-20) संपादकीय || लेख विभाग || अध्यात्म: गीता महती - सुभाष देशपांडे, मुंबई सामाजिक: आमची ‘येष्टी’ - अविनाश हळबे, पुणे प्रवासवर्णन: नेपाळवर बुलेटस्वारी - अजित मुठे अध्यात्म: कर्मयोगातून साक्षात्कार गाठता येणे शक्य आहे काय? - सद्गुरू (ईशा फौंडेशन) मार्गदर्शन: इतरांच्या अपेक्षा सांभाळताना! - सद्गुरू (ईशा फौंडेशन) चित्रपट वेध: आमची माती, आमची माणसे आणि आपला चित्रपट - निखील शेलार आयुर्वेद: जीवन जगण्याचे शास्त्र - डॉ.केतन हरिभाऊ दांगट माहितीपर: कॉन्फरन्स ऑफ द पार्टीज (कॉप-१४) – स्वस्ति सामाजिक: वृद्धाश्रम - प्रणाली कदम, मुंबई महिला सक्षमीकरण: स्त्री पुरुष समानता : काळाची गरज - निखिल शेलार महिला सक्षमीकरण: सक्षम 'स्व'रक्षणाय - मैत्रेयी प्रतिभा प्रदीप महिला सक्षमीकरण: ती वांझ नाहीच - सरिता भोसले महिला सक्षमीकरण: रूढी परंपरा आणि तिचं सौभाग्य - सरिता भोसले लिहिणाऱ्या उत्सवात गझल, कवितांना बहर - प्रकाश क्षीरसागर, गोवा विनोदी: शेवटी मी मत कोणाला दिले? - शरणप्पा नागठाणे विनोदी: फिस्कटलेला फराळ – निखील शेलार जागरूकता: मानवा, ते येत आहेत! - निमिष सोनार, पुणे तत्वज्ञान: बाकी दुःख - उदय जडिये तत्वज्ञान: समाधान - रोहन केदारे, भांडूप गणेश विशेष: प्रथम तुला वंदितो गजानना - निखील शेलार गणेश विशेष: ग्लोबल बाप्पा..सबळ बाप्पा! - जुईली अतितकर सामाजिक: गोतवळ्यातील माणूस! - मंजुषा सोनार पुस्तक परीक्षण: एका दिशेचा शोध - ओंकार दिलीप बागल बापाचं काळीज - किशोर चलाख अन् गुलाबाला काटे मिळाले - प्रकाश क्षीरसागर चित्रपट परीक्षण: फत्तेशिकस्त - निमिष सोनार, पुणे विडंबन: बंड्या आणि टूथपेस्ट – निमिष सोनार, पुणे रेसिपी: निनाव – नीला पाटणकर रेसिपी: बिरडे - नीला पाटणकर कोडे: प्याला आणि आशा निराशा – निमिष सोनार नाटक परीक्षण: देहभान - वैष्णवी कारंजकर, सातारा मायेचे अन्न - मंजुषा सोनार, पुणे || कविता विभाग || कविता: आम्हांला सोडून - योगेश रामनाथ खालकर कविता: आभार मानले मी - नीला पाटणकर, शिकागो चारोळ्या: नीला पाटणकर, शिकागो कविता: एक असावा नवरोबा (भाग १) - नीला पाटणकर, शिकागो कविता: एक असावा नवरोबा (भाग २) - नीला पाटणकर, शिकागो गझल: तू - प्रकाश क्षीरसागर चारोळी: दु:ख आणि जिद्द - विलास गायकवाड, लातूर कविता: किंमत आसवांची - विलास गायकवाड, लातूर कविता: माणूसकी जळते आहे - विलास गायकवाड, लातूर कविता: ओढ तुझी - मयुरी घग कविता: आठवणी - सुवर्णा कांबळे कविता: काय मी शोधत गेलो ? प्रा.गायकवाड विलास कविता: आस - मयुरी घाग || कथा विभाग || विनोदी कथा: संशयाचे शरसंधान - सविता कारंजकर, सातारा विज्ञान कथा: 31 डिसेंबर - निमिष सोनार प्रेरणा कथा: अंधारातूंन प्रकाशाकडे - नीला पाटणकर, शिकागो भय कथा: त्या वळणावर - निमिष सोनार प्रेम कथा: सरप्राईज - राहुल दवे, मिशिगन बोध कथा: असा हा जगदीश! - प्रणाली कदम || कला विभाग || अक्षता दिवटे पेंटिंग शरण्या गिर्जापुरे पेंटिंग सिद्धेश देवधर व्यंगचित्रे हेमंत बेटावदकर पेंटिंग सद्गुरू वाक्ये (ईशां फौन्डेशन) तीन कविता: धगधगते वास्तव - स्वप्नील धने