Get it on Google Play
Download on the App Store

मुलाखत: राजेश बाळापुरे

(सोलर पावर जनरेशन प्रोजेक्ट) - निमिष सोनार

(सोलर पावर जनरेशन प्रोजेक्टबद्दल राजेश बाळापुरे यांची हि मुलाखत निमिष सोनार यांनी घेतली असून राजेश यांना 9823531615 या नंबर वर अधिक माहितीसाठी कॉल करू शकता)

चिंचवड येथील एका स्नेह्याकडे एका कार्यक्रमानिमित्त नुकताच जाऊन आलो.  त्यांचे नाव राजेश बाळापुरे.  त्यांनी त्यांच्या बंगल्याच्या गच्चीवर एक प्रोजेक्ट उभारला आहे.  सोलर एनर्जी पावर जनरेशन प्रोजेक्ट म्हणजे सौर उर्जा वीज निर्मिती प्रकल्प.  ते बघून मी खूप आश्चर्यचकित झालो.  

असं काहीतरी उपयुक्ततापूर्ण आणि विधायक आपल्या आसपास वापरलं जातंय आणि मला याची कल्पनासुद्धा नाही? आणि विशेष म्हणजे त्यांनी हा प्रोजेक्ट उभारण्यासाठी आधी चार वर्षे अथक संशोधन केले आणि मग हा प्रोजेक्ट उभारला.  त्यांनी उभारलेला प्रोजेक्ट सर्वात जास्त खर्चिक आहे. चार लाख रुपये त्यांना खर्च आला.  

मग मी त्यांच्यावर प्रश्नांची सरबत्ती सुरु केली आणि त्यातून जे ज्ञान मिळाले ते मी येथे आपल्यासोबत जसेच्या तसे मांडण्याचा प्रयत्न करत आहे.  

राजेश: हे सगळे सोलर पॅनेल वरच्या बाजूला एलिव्हेटेड आहेत.  खांबांवर उभारले आहेत.  यातून घरासाठी वीज मिळते.

मी: म्हणजे फक्त घरातले लाईट्स लावता येत असतील नाही का?

राजेश: फक्त लाईट्स नाही,  घरातलं सगळं काही जे इलेक्ट्रिकवर चालू शकतं ते सर्व यातून चालतं.  अगदी पंखे,  कुलर,  इस्त्री,  फ्रिज सगळं! आणि सर्वकाही अगदी फ्री!

मी: काय? फ्री? कसे काय? अगदी २३० व्होल्टेज मिळतं?

(मी जरी बी.  ई.  इलेक्ट्रोनिक्स आणि टेलिकम्युनिकेशन शिकलेलो असलो आणि आता तुलनेने थोड्या वेगळ्या क्षेत्रात म्हणजे टेलिकॉम डोमेन मध्येच पण सॉफ्टवेअर क्वालिटी आणि सिक्युरिटी मॅनेजमेंट मध्ये काम करत असतो तरीही मला इंजिनीयरिंग कॉलेजच्या पहिल्या वर्षाला इलेक्ट्रिकल,  मेकॅनिकल,  सिव्हील असे सगळे विषय होते. त्यामुळे त्या विषयांचे मला थोडे थोडे का होईना नॉलेज आहे म्हणून मी त्यांना अनेक प्रश्न विचारू शकलो)

राजेश (हसून): होय.  २३० व्होल्ट,  अगदी वीज मंडळाकडून आपण जशी वीज मिळवतो ना अगदी तशीच वीज या प्रोजेक्ट मधून मिळते.  फरक काहीही नाही.  किंबहुना त्यांच्याच कनेक्शनमधून आपल्याला वीज मिळते.  आणि फ्री कसं ते सांगतो.  ते असं असतं की हा सर्व प्रोजेक्ट उभारण्यासाठी आधी वीजनिर्मिती मंडळाची परवानगी घ्यावी लागते.

मी: पण का? आपण फक्त आपल्या पर्सनल वापरासाठी हे उभारतोय मग त्यांची परवानगी का?

राजेश: सांगतो.  या प्लांटची वीज इतकी तयार होते की ती वापरून उरते.  मग एक्स्ट्राची वीज आपण महामंडळाला वापरायला देतो.  त्यासाठी त्यांचे एक वेगळे मीटर बसवलेले असते,  त्याला नेट मिटरिंग म्हणतात.  त्यात इम्पोर्ट एक्स्पोर्ट चे युनिट मोजले जातात.  मग रात्री सूर्य नसतो तेव्हा मग वीज मंडळाकडून आपल्याला वापरायला वीज मिळते.  ती आपलीच असते.  आपण त्यांना वापरायला दिलेली.  शक्यतो आपल्याला पैसे भरावे लागत नाहीत.  बिल शून्य येते.  पावसाळ्यात वगैरे पण आपल्याला त्यांचेकडून फ्री वीज वापरायला मिळते कारण आपल्याकडे तयार झालेली जास्तीची वीज आपण त्यांना देत असतो तीच ती पावसाळ्यात आपल्याला देतात.
 
मी: अरे वा.  ही तर कमाल झाली.

राजेश: आणखी कमाल तर पुढे आहे.  ऐका जरा.  आता हे बघा,  मी हे जे पाणी गरम करण्यासाठी मोठ मोठे रॉड लावलेत (सोलर वॉटर हिटिंग प्लांट) ते आता हळूहळू कालबाह्य होतील.  कारण ते खूप जागा व्यापतात.  आणि मला एक सांगा फक्त पाणी गरम करण्यासाठी सोलरचा प्रोजेक्ट लावण्यात अर्थच काय जेव्हा तुमच्याकडे संपूर्ण घरासाठी फ्री वीज मिळते.  त्यातूनच गिझर,  रॉड आणि इतर नेहमीचे उपकरण वापरून तुम्ही पाणी गरम करा ना! फक्त पाणी गरम करण्यासाठी वेगळे सोलर लावण्याची गरजच संपली आता.

मी विचारात पडलो आणि म्हणालो, "अरे हो! खरंच की! ही विचार मी केलाच नाही!"

मी पुढे विचारले: मी हिंजेवडीत फेज थ्री मध्ये नव्याने उभारलेल्या एका कंपनीचे स्वत:चे पावर जनरेशन प्लांट पहिले आहे.  तेव्हा त्या कंपनीपर्यंत महामंडळाची वीज पोहोचली नव्हती. त्यात ते डीझेलचा वापर करत होते. त्यासाठी भरपूर जागा व्यापली होती.  आणि पावर जनरेशन म्हटलं म्हणजे इंधन म्हणजे डीझेल किंवा मग पाण्याची वाफ असे लागणारच मग ट्रान्सफॉर्मर्स पाहिजे.  पण या तुमच्या प्रोजेक्टमध्ये तर तसे काहीच दिसत नाही आहे,  मग मला एक सांगा यातून जी वीज तयार होते ती एसी की डीसी?

राजेश हसून म्हणाले: सगळी वीज डीसी तयार होते. पण सगळीकडे इन्व्हर्टर आहेत. आधी डीसी तयार होते मग एसी मध्ये रुपांतर.  काम सोप्पं झालं.  

मला एकाहून एक सुखद आश्चऱ्याचे धक्के बसत होते.  नवीन नवीन नॉलेज मिळत होतं.
 
पुढे राजेश यांनी सांगितलं: हे सोलर पॅनल उभारताना आजूबाजूच्या बिल्डिंग,  झाडे वगैचचा अंधार तसेच सूऱ्याचे उत्तरायण दक्षिणायन वगैरेचा विचार करून त्यानुसार वर्षभर जास्तीत जास्त काळ जास्तीत जास्त ऊन त्या पॅनल वर कसे पडेल याचा अंदाज घ्यावा लागतो आणि मग त्यानुसार पॅनल उभारावे लागतात.  तुमच्या सोसायटीत पण तुम्ही याचा वापर करू शकता.

मी: पण आमच्या सोसयटीत तीन पावरफुल बोअरवेल मोटर्स आहेत पाणी खेचण्यासाठी आणि वर टाकीत पोचवण्यासाठी.  त्यांना थ्री फेज सप्लाय लागतो,  तो कुठून आणायचा?

राजेश: अगदी योग्य प्रश्न विचारलाय.  हे बघा,  या पॅनेलचे तीन वेगवेगळे भाग केलेत.  त्या प्रत्येक भागातून तीन वेगवेगळे फेज तयार होत आहेत.  ह्या तिन्ही फेजमधली ज्यादाची वीज ही वीजनिर्मिती महामंडळाला जाते आणि हेच तिन्ही फेज मोटरला लावले की झाला तुमचा हवा असलेला थ्री फेज सप्लाय!

मी: धन्यवाद राजेश तुम्ही दिलेल्या या सर्व माहितीबद्दल.  एकदाच पैशांची गुंतवणूक केली की आयुष्यभर फुकट वीज मिळते.  आणि याचा मेंटेनन्स चा खर्च?

राजेश: जास्त खर्च येत नाही.  तुम्हाला मिळणाऱ्या फायद्याच्या तुलनेत हा मेंटेनन्स चा खर्च नगण्य असा आहे.

मी त्यांना निरोप दिला आणि मनात एक नवीन ज्ञानभांडार घेऊन बाहेर पडलो.

आरंभ: सप्टेंबर २०१९

संपादक
Chapters
आरंभ टीम संपादकीय नऊवारी साडी – शिल्पा कोटगिरे, पुणे युरोपायन – रिता जोहरापूरकर १ युरोपायन – रिता जोहरापूरकर २ ऑस्ट्रियाची सफर - समीर गर्दे : भाग १ ऑस्ट्रियाची सफर - समीर गर्दे : भाग २ मोठयांचे मोठेपण - अविनाश हळबे पर्यावरण आणि बांधकाम व्यावसायिक – प्रवीण गिरजापुरे सेल्फ मेडिकेशन - आशिष कर्ले, शिराळा जनांचा प्रवाहो चालीला - हेमंत बेटावदकर, जळगांव नामदेवराव: प्रेमाचा निर्मळ झरा - किरण दहीवदकर, पुणे महादेव – सुवर्णा सोनवणे, चाळीसगांव धैर्याचे घाव – ओशो नागपंचमी ३२ शिराळा! – आशिष कर्ले डिस्कव्हरी वाहिनी मराठीत! – आशिष कर्ले, शिराळा मी का लिहिते? - अंजना कर्णिक, मुंबई आईचे घर – मंजुषा सोनार, पुणे माझ्या काळातील श्रावण - शरयू वडाळकर, मालेगांव माझ्यातल्या मीचा मान!! - उर्मिला देवेन, जपान श्रध्देला जेव्हा अंधश्रध्देचे ग्रहण लागते! - सुवर्णा सोनवणे, चाळीसगांव 'शिक्षक' नवयुगाचा शिल्पकार! – सुवर्णा सोनवणे, चाळीसगांव न्यूड: प्रत्येकाने बघावा असा चित्रपट - वर्षा सोनवणे न्यूड: एक भावपूर्ण कलाकृती – रिता जोहरापूरकर श्रीराम राघवन: हटके दिग्दर्शक! - राज जाधव, पुणे करिश्माचा करिष्मा - अमोल उदगीरकर साउथचा सिनेमा: रण्णा - अक्षता दिवटे, बंगलोर पुस्तक परीक्षण: प्रवाह माझा सोबती – निमिष सोनार मुलाखत: राजेश बाळापुरे रेसिपी: गव्हाच्या पिठाची पौष्टिक बिस्किटे (कुकीज) – उर्मिला देवेन मैथिली अतुल यांची खुसखुशीत "नै" वन लायनर्स लीनाचा जगप्रवास - रुचिता प्रसाद, वय १० वर्षे जसे आपण तसे जग? आशू लॅमोस, मस्कत सारे काही अनपेक्षित! - निमिष सोनार गरज आहे एका साक्षीची दहाचा आकडा - प्रभाकर पटवर्धन देणे सौभाग्याचे - सविता कारंजकर, सातारा फार फार तर काय होईल? – उर्मिला देवेन सत्य - भरत उपासनी, नाशिक बालपण – उदय जडीये, पिंपरी अरे संसार संसार - नवनीत सोनार, पुणे व्हॉट्सअप स्टेटस - प्रिया गौरव भांबुरे, तळेगाव दाभाडे माझ्या मनातला पाऊस - जुईली अतितकर, नवीन पनवेल चांदोमामा – प्रसन्न पटवर्धन, पुणे भेट सवंगड्यांची – प्रसन्न पटवर्धन, पुणे धनी – मोहन वायकोळे, बोईसर नवी जाणीव - भारत उपासनी, नाशिक रथचक्र - भरत उपासनी, नाशिक सांगू कसे मी कोणाला? - सुवर्णा कांबळे, कळंबोली चारोळ्या: पानगळ - अभिलाषा देशपांडे, डोंबिवली स्केचेस (रेखाटने) – हर्षलता पाटील ग्राफिटी – अविनाश हळबे स्केचेस (रेखाटने) – निमिष सोनार स्केचेस (रेखाटने) – अथर्व सोनार, पुणे व्यंगचित्रे – सिद्धेश देवधर, गोवा व्यंगचित्रे – रोहिणी जाधव, बेलापूर निसर्ग छायाचित्रण – अनन्या बाळापुरे, चिंचवड नऊवारी साडीचे फोटो