भजन १६ ते २०
भजन - १६
पाहतोसि अंत काय, नंद-नंदना रे ! ॥धृ॥
दीन अम्ही घाबरलो, भवचक्री सापडलो ।
'सुख' म्हणुनी गडबडलो, ऎक वंचना रे ॥१॥
पाहुनि जनि सृष्टि-खेळ, नटलो बहु करुनि मेळ ।
खोवियली ऎसी वेळ, कोणि ना सखा रे ! ॥२॥
सोसियले दुःख किती, परि येईना सुमती ।
अंतकाळि काय गती, होइल गिरिधारे ! ॥३॥
बुध्दि दे अम्हास अता, लागू तव नाम पथा ।
होउ नकोसी परता, देइ दर्शना रे ! ॥४॥
वेळ गेलिया निघून, काय पाहशी दुरून ? ।
तुकड्या म्हणे जीवप्राण, दान देइ बारे ! ॥५॥
भजन - १७
या या रे सकळ गडी ! 'कृष्ण कृष्ण' गाऊ ॥धृ॥
कुंजवनी यमुनेतिरि, वाट पाहतो श्रीहरि ।
जाउ धावु पाहु तया, रंगि रंग लावू ॥१॥
बहु जमले धेनुपाळ, वाटतसे दिव्य माळ ।
कापतसे दुरुनि काळ, त्या रुपास पाहू ॥२॥
मोरमुकुट सुंदरसा, कटि पीतांबर सरसा ।
बंसरिच्या नाद-रसा, तल्लिन मनि राहू ॥३॥
रामरंग अमित संग, प्रभुची महिमा अभंग ।
तुकड्या म्हणे देहभाव, कृष्ण-पदी वाहू ॥४॥
भजन - १८
सद्गुरुचे गूण-नाम, गाइ मनोभावे ॥धृ०॥
संसारी सर्व मिळे, व्यवहारी सर्व कळे ।
परि गुरुगम्यचि विरळे, नाहि जगा ठावे ॥१॥
सागर उतरेल पार, वायुगमनीहि फार ।
गुरुची महिमा अपार, नाहि कुणा पावे ॥२॥
अमृत मंथने निघेल, जीव मस्त हा बनेल ।
गुरु-ज्ञानविण कुणी, शेवटी न धावे ॥३॥
तुकड्याची एक आस, सद्गुरूचि पुरवि खास ।
करुनी भवदुःख-नाश, अंतकाळि पावे ॥४॥
भजन - १९
आवडिचा मोहन हा, सोडु नये वाटे ॥धृ॥
जीवभाव तोचि अम्हा, धनिकासी जेवी जमा ।
विसरताचि एक क्षण, अंगि येति काटे ॥१॥
नेत्रि सगुण रूप सदा, वाटे सुख शांति-सुधा ।
त्याविण ना गात जरा, क्षण न एक कंठे ॥२॥
मधुर ध्वनि बंसरिचा, नाश करी षड् -अरिचा ।
बाग फुले या उरिचा, निर्मळ जल दाटे ॥३॥
तुकड्याचा देव एक, परि हा नटतो अनेक ।
त्या पदि मन हे निशंक, कमलामृत चाटे ॥४॥
भजन - २०
सावळा मुरारी, अमुच्या रंगि रंगला ।
विसरुनी न जाऊ आम्ही, संग हा भला ॥धृ॥
जाउ जिथे पाही तेथे, आपणाची मागे येते ।
विसरिना कधी आम्हाते, मोहिला भला ॥१॥
नेत्र मिटोनिया बसता, भासतसे हसता हसता ।
खेळ खेळता नि निजता, सोडिना मला ॥२॥
सृष्टिसुखा पहाया जात, मार्गि लावितो हा चित्ता ।
भासवितो अपुली सत्ता, दावितो कली ॥३॥
नाठविता आठव देई, आठविता जवळी राही ।
देउनिया तुकड्या ग्वाही, सांगतो खुला ॥४॥