जय जगज्जननि , विठाबाई । उ...

जय जगज्जननि, विठाबाई । उठो हो जागृत लवलाही ॥धृ०॥

क्षिराब्धीवासि गरुडवाहन । नावडे शेषावर शयन

दवडिला पुत्र वेदवदन । विशेषहि लक्ष्मीवर न मन

आगळें वैकुंठाहून । आवडे पंढरपूर भुवन

(चाल)- निर्मळ वाहे चंद्रभागा

पावति कोटि पापें भंगा

दंडकारण्य-धन्य लावण्य-पुण्यहि अगण्य

कटिं कर विटेवरता राही । उभा प्रत्यक्ष शेषशायी ॥१॥

सुयोधन लाक्षागृहीं कोंडी । पांडव दहनांतुनि काढी

वसन बळें दुःशासन ओढी । नेसवी दौपदिला लुगडीं

बंधनें पतितांची तोडी । पुरवी भक्‍तांच्या आवडी

(चाल) मृत स्त्री संकट जयदेवा

मेहता नरसिंह करि धावा

धावणें आज-राखणें लाज-उचित हें काज

गौरवी त्याचा जावई । उग्र विष प्याली मिराबाई ॥२॥

पितांबर शोभतसे पिवळा । गळ्यामधें तुळसीच्या माळा

हर हर सदाशिव भोळा । सदा शिरिं धरिसी घननीळा

मिळाला भक्‍तांचा मेळा । ललाटें घासिति पदकमळा

(चाल) नीरांजन-धूप-दीप आरती

सुमंत्रे पुष्पांजुळि वाहती

सदा आनंद-राधेगोविंद-लागला छंद

विठ्ठल, विठ्ठल, रुखमाई । भजनें होति ठाइं-ठाई ॥३॥

तुजविण एकला मी कष्टी । कृपेची सकळांवर वृष्टी

एकदां मजकडे जगजेठी। क्षणभर करसिल जरि दृष्टी

तरि मग स्वमुखें परमेष्ठी । मजला धन्य म्हणेल सृष्टी

(चाल) ऐकुनी करुणेची वाणी

कृपेनें द्रवे चक्रपाणी

प्रभु, वनमाळि-ब्रीद सांभाळि-दिनाप्रति पाळि

प्रकटे भक्‍ताच्या हृदयीं । विष्णुदास लागे पायीं ॥४॥