संत निवृत्तीनाथांचे अभंग
अनंत ब्रह्मांडें अनंत रचना । शून्य दे वासना तेथें झाली ॥ १ ॥
मन गेलें शून्यीं ध्यान तें उन्मनी । चित्त नारायणीं दृढ माझें ॥ २ ॥
तेथें नाहीं ठावो वेदासि आश्रयो । लोपले चंद्र सूर्य नाहीं सृष्टीं ॥ ३ ॥
निवृत्ति म्हणे तो ठाव मज पैठा । नेतसे वैकुठा गुरुनामें ॥ ४ ॥