Get it on Google Play
Download on the App Store

प्रवेश अकरावा 1

प्रवेश अकरावा

(मंदिरांत अंथरूण करून त्यावर नारायणास ठेवतात.)

नायक
-  तें कपाटांतील थर्मामीटर आण पाहूं ! (ऐक जण आणून देतो, झाडून तें लावतो.) गार पाण्याची पट्टी आणून याच्या कपाळावर ठेवा. (घडयाळाकडे पाहतो व थर्मामीटर काढतो.) बराच ताप आहे, १०४ अंश आहे. अजून शुध्दिहि येत नाहीं.
(बालवीर - शिक्षक व डॉक्टर येतात. सर्व बालवीर वंदन करून उभे राहतात.)

बा. शि. - जरा दूर व्हा. आधीं गर्दी कमी करा. डॉक्टर, पहा.

डॉक्टर -  श्रीमंतांचा मुलगा ! त्यावर शेवटीं अशी पाळी यावी ! मी औषध देतों पाठवून. रात्रीं त्याला इथेंच ठेवणार का ?
बा. शि. - वडिलांनीं तर याला घरांतून घालवून दिलं आहे. इथंच छान व्यवस्था करूं ! हवेशीर जागा आहे. दोन बालवीर नेहमीं पाळीपाळीनं राहतील. त्याला घरची आठवणहि होऊ देतां उपयोगी नाहीं. तथापि त्याच्या वडिलांकडेहि कळविलें पाहिजे. (राघू येतो.)

राघू -  कुठं आहेत नाना ? (जवळ जाऊन) नाना, आतां तुमची सेवा मी करणार ! मास्तर, मी इथं राहूं ना ?

बा. शि. -  रहा व दुसरा हाही राहील.

डॉक्टर -  नीट जपा; कमी जास्त होतांच मला सांगा. हा मुलगा फार थोर मनाचा आहे. तो सदसद्विवस जागृत करण्याच्या बाबतींत माझाही गुरू आहे.

बा. शि. -  होय. हा बालवीरांचा राजा आहे -  आदर्शभूत बालवीर आहे.

डॉक्टर -  चला.

बा. शि. -  चला सरे. तुम्ही दोघे जण इथं रहा, चला. (नायक व राघू राहतात; बाकी जातात. पडदा.)