Get it on Google Play
Download on the App Store

भोंडला (Marathi)


सखी
“आयलामा पैलमा गणेश देवा, माझा खेळ मांडून दे, करीन तुझी सेवा…!” भोंडल्याचा पहिला दिवस, आणि आजूबाजूच्या सर्व तरुण मुली उत्साहाने एकत्र ,येतात उत्सव साजरा करण्यास तयार असतात. एका पाटीवर हत्ती काढला जातो, आणि गायन आणि नृत्य सुरू होते. एक पारंपारिक महाराष्ट्रीयन सण, भोंडला हा विवाहित तरुणींना त्यांच्या सासरपासून काही दिवस विश्रांती घेण्याचा एक मार्ग म्हणून उगम पावल्याचे मानले जाते. पूर्वी जेव्हा वधू सामान्यतः तरुण आणि लहान मुली होत्या, तेव्हा जेव्हा शक्य असेल तेव्हा त्यांच्या पालकांकडे परत जाणे त्यांच्यासाठी महत्त्वाचे होते. यासाठीची गाणी या पुस्तकात दिली आहेत.
READ ON NEW WEBSITE

Chapters

महाराष्ट्रातील जुन्या परंपरा

आड बाई आडवणी, आडाचं पाणी काढवणी

भोपळ्याच फुल बाई फुलरंजना

माझ्या सुंद्रीचं लगीन

भुलाबाई भुलाबाई सासरे कसे गं सासरे कसे?

श्रीकांता कमलाकांता असं कसं झालं

अडकित जाऊ खिडकीत जाउ खिडकीत

काळी चंद्रकळा नेसु कशी?

सासूबाई, सासूबाई मला आलं मूळ

सोन्याचा करंडा बाई मोत्याचं झाकण

आज कोण वार बाई।आज कोण वार?

कृष्ण घालीतो लोळण, आली यशोदा धावून

नणंदा भावजया दोघीजणी घरात नव्हतं तिसरं कोणी ।

अरडी गं बाई परडी, परडी एवढं काय गं

ऊठ ऊठ मुली चल ग घरला

अक्कण माती चिक्कण माती

आणा माझ्या सासरचा वैद्य

'तुझ्या ग माहेरच्यांनी काय काय दिलं ?

एक लिंबु झेलू बाई, दोन लिंबं झेलूं ।

आला चेंडू, गेला चेंडू, लाल चेंडू झुगारिला।

शिवाजी आमुचा राजा

ऐलमा पैलमा गणेश देवा ।

आधी नमुया श्री गणराया