बेधुंद...

कमनीय बांधा तुझा
सुरेख नाजूक किती
घायाळ मीही झालो
झाले कित्येक आधी...

अक्षर-अक्षर मला न कळे,
न कळे अक्षर काही..
अडाणी मीच होतो,
ना जुळली तार कधी..

पैंजने कैक वेळा
तार छेडुनी गेली,
नजरेत गजरे
वेणी गुंफून गेली...