बळें सर्व संहारिलें रावणा
बळें सर्व संहारिलें रावणाला । दिलें अक्षयी राज्य बीभीषणाला ॥
रघूनायकें देव ते मुक्त केले । अयोध्यापुरा जावया सिद्ध जाले ॥१॥
पथामाजिं कृष्णातिरीं रामराया । घडे राहणें स्नानसंध्या कराया ॥
सिता राहिली शीरटें गांव जेथें । रघूराज तो पश्चिमेचेनि पंथें ॥२॥
जप व्यान पूजा करी रामराजा । तया चेपरी वीर सौमित्र वोजा ॥
स्मरेना देहीं चित्त व्यानस्थ झालें । अकस्मात तें तोय अद्भूत आलें ॥३॥
बळें चालिला ओघ नेटें भडाडां । नभीं धांवती लोट लाटा धडाडां ।
नदी चालली राम व्यानस्थ जेथें । बळें विक्तमें पावला भीम तेथें ॥४॥
उभा राहिला भीमरूपी स्वभावें । बळें तुंब तो तुंबिला दोन गांवें ॥
नदी एक वीभागली दोन्हि बाहें । म्हणोनि तया नाम हें ऊर्णबाहे ॥५॥
सुखें लोटती देखतां रामलिंगा । बळें चालिली भोंवतीं कृष्णगंगा ।
परी पाहतां । भीम तेथें दिसेना । उदासीन हें चित्त कोठें वसेना ॥६॥
हनूमंत पहावयालगिं आलों । दिसेना सखा थोर विस्मीत झालों ।
तयावीण देवालय तें उदासें । जळांतून बोभाइलें रामदासें ॥७॥
मनांतील जाणोनि केला कुडावा । दिले भेटिचा जाहला थोर थावा ॥
बळें हांक देतांचि तैसा गडाडी । महामेघ जैसा गभीरू घडाडी ॥८॥
रघूराज वैकुंठर्धामेआसि गेले । तधीं मारुती दास हे नीरवीले ।
रघूनाथ ऊपासकाला प्रसंगें । राखा मारुती पाव रे लागवेगें ॥९॥
प्रभूचें महावाक्य त्वां साच केलें । म्हणे दास हे प्रत्यया सत्य आलें ।
जनामाजिं हें सांगतां पूरवेना । अवस्था मनीं लागली हे सरेना ॥१०॥
॥ भीमरूपी स्तोत्र संपूर्ण ॥१२॥
॥ भीमरूपी त्रयोदश स्तोत्रें समाप्त ॥ श्लोकसंख्या ॥१५०॥
रघूनायकें देव ते मुक्त केले । अयोध्यापुरा जावया सिद्ध जाले ॥१॥
पथामाजिं कृष्णातिरीं रामराया । घडे राहणें स्नानसंध्या कराया ॥
सिता राहिली शीरटें गांव जेथें । रघूराज तो पश्चिमेचेनि पंथें ॥२॥
जप व्यान पूजा करी रामराजा । तया चेपरी वीर सौमित्र वोजा ॥
स्मरेना देहीं चित्त व्यानस्थ झालें । अकस्मात तें तोय अद्भूत आलें ॥३॥
बळें चालिला ओघ नेटें भडाडां । नभीं धांवती लोट लाटा धडाडां ।
नदी चालली राम व्यानस्थ जेथें । बळें विक्तमें पावला भीम तेथें ॥४॥
उभा राहिला भीमरूपी स्वभावें । बळें तुंब तो तुंबिला दोन गांवें ॥
नदी एक वीभागली दोन्हि बाहें । म्हणोनि तया नाम हें ऊर्णबाहे ॥५॥
सुखें लोटती देखतां रामलिंगा । बळें चालिली भोंवतीं कृष्णगंगा ।
परी पाहतां । भीम तेथें दिसेना । उदासीन हें चित्त कोठें वसेना ॥६॥
हनूमंत पहावयालगिं आलों । दिसेना सखा थोर विस्मीत झालों ।
तयावीण देवालय तें उदासें । जळांतून बोभाइलें रामदासें ॥७॥
मनांतील जाणोनि केला कुडावा । दिले भेटिचा जाहला थोर थावा ॥
बळें हांक देतांचि तैसा गडाडी । महामेघ जैसा गभीरू घडाडी ॥८॥
रघूराज वैकुंठर्धामेआसि गेले । तधीं मारुती दास हे नीरवीले ।
रघूनाथ ऊपासकाला प्रसंगें । राखा मारुती पाव रे लागवेगें ॥९॥
प्रभूचें महावाक्य त्वां साच केलें । म्हणे दास हे प्रत्यया सत्य आलें ।
जनामाजिं हें सांगतां पूरवेना । अवस्था मनीं लागली हे सरेना ॥१०॥
॥ भीमरूपी स्तोत्र संपूर्ण ॥१२॥
॥ भीमरूपी त्रयोदश स्तोत्रें समाप्त ॥ श्लोकसंख्या ॥१५०॥