Get it on Google Play
Download on the App Store

झाकायचे दु:ख जेंव्हा ....

झाकायचे दु:ख जेंव्हा
जाहीर करत गाली
आसवे किती ही भोळी
येतात अवेळी खाली!

लपवायचा आनंद होता
दाखवून अश्रू गेला
डोळ्यांच्या कडा ओल्या
सांगून गुपीत गेला....

जगण्यातील दु:ख माझे
नेतात दूर वाहून
करतात भार हलका
खरे सोबती  होऊन ....

शोधाया भूतकाळ माझा
न दूर जावे लागे
डोळ्यांत लपलेत भेदी
फिरतात असावांच्या मागे

मी कधीच एकटा नव्हतो
आसवांचे मेघ डोळी,
घन गर्जत होते
अन ओल्या होत्या ओंजळी!

रघू व्यवहारे
औरंगाबाद,
24/07/2015