श्लोक २ रा
सत्त्वाद् धर्मो भवेद् वृद्धात् पुंसो मद्भक्तिलक्षणः ।
सात्त्विकोपासया सत्त्वं ततो धर्मः प्रवर्तते ॥२॥
ये श्लोकींचें निरूपण । पहिलें उत्तरार्धव्याख्यान ।
तेथें सत्त्ववृद्धीचें कारण । सात्त्विक सेवन करावें ॥५०॥
सात्त्विक पदार्थ सेवितां । सत्त्वबुद्धि होय सर्वथा ।
सत्त्वविजयें वर्ततां । पवित्रता करावें जीवाची ॥५१॥
सत्त्वउत्कर्षाचें लक्षण । धर्मनिष्ठ स्वधर्माचरण ।
तैसें तेथील वासनाबंधन । इहामुत्र जाण वांछीना ॥५२॥
झालिया शुद्ध अंतःकरण । तेव्हां निःसीम वाढे सत्त्वगुण ।
पुरुषासी मद्भक्तिलक्षण । धर्म जाण उपतिष्ठे ॥५३॥
सत्त्वें वाढल्या धर्मप्रवृत्ती । तैं गुरुभजनीं अतिप्रीती ।
कां सत्त्वविग्रही माझी मूर्ती । ते ठायीं भक्ती उल्हासे ॥५४॥
कायिक वाचिक मानसिक । मदर्पण करी स्वाभाविक ।
मजवेगळा आणिक । भावार्थ देख स्फुरेना ॥५५॥
गुरु भगवंत अभिन्न । हें ते काळीं प्रकटे चिन्ह ।
ते अतिसत्त्वाची वोळखण । हे धर्म पूर्ण सात्त्विक ॥५६॥