अध्याय नववा
सुरुढभक्ती एक । श्रीपादाचा सेवक । होता जातीचा रजक । नित्य एकभावें वंदी ॥१॥
तो नमूनी त्या गुरुवर्या । वस्त्रें धूतां भूपैश्वर्या । देखे इच्छी स्वयें तथा । गुरुराया तें जाणत ॥२॥
त्या बोलती तूं भक्ता । सुखें राज्य करीं आतां । पुढें देऊं कीं वद आता । तो म्हणे झालो वृद्ध ॥३॥
पुढें मला द्या यौवनीं । असो तुझी स्मृती मनीं । गुरु बोले म्लेंच्छसदनीं । राजा होसी अंती भेटूं ॥४॥
इति श्री०प०प०वा०स०वि०स० रजकवरप्रदानं नाम नवमो०