Get it on Google Play
Download on the App Store

आईकडे न्या !

कोवळीं फुलें वाळलीं कोवळ्या गालीं;

'मज आइकडे न्या' म्हणे, आसवें आलीं.

उरिं धरा, कांहिंही करा, न हासे-खेळें;

'मज आइकडे न्या' असें सोनुलें बोले.

चहुंकडे घेउनी कडे फिरविलें त्यास,

''मज आइकडे न्या' ! खळचि नसे तोंडास.

'सोनुल्या, छान बाहुल्या आणि घे घोडे'

'मज आइकडे न्या' गोष्ट न अपुली सोडे.

'खाउ घे, रहा पण उगें ! किती समजावूं ?'

'मज आइकडे न्या' म्हणे - काय त्या खाऊ ?

माउची, चिउ-काउची कहाणी सांगे

'मज आइकडे न्या' एक, पाठिला लागे,

काउची, गाउ-बाउचीं गाइलीं गाणी;

'मज आइकडे न्या' मनीं न दुसरें आणी.

'किती लांब मुला, तें गांव जिथे गेली ती !'

'मज आइकडे न्या' गोष्ट एक पहिली ती.

'वांकड्या मधें टेकड्या, नद्या, किति रानें !

घे ऐकुनि, 'आईकडे न्याच' परि गाणें.

किति किती योजिल्या रिती तया रिझवाया !

'मज आइकडे न्या' दुसरें सारें वाया.

भगवान ! वांचती प्राण कसे तरि त्यांचे

जग सोडुनि जाती आइबाप हे ज्यांचे ?

समग्र कविता - संग्रह १

भा. रा. तांबे
Chapters
कुस्करूं नका हीं सुमने ! झरा डोळे हे जुलमि गडे ! जगाहून भिन्न तुजवीण विधवेचें स्वप्न मार्गप्रतीक्षा चिंवचिंव चिमणी पुंगीवाला यापरी असे जीवन ठावा न सुखाचा वारा गुराख्याचें गाणें कांतेस ती रम्या जननी संध्यातारक घटोत्कच माया आशा, शब्द आणि दर्शन सत्प्रीतिमार्ग वदन मदनरंगसदन कां रे जाशी मज त्यजुनी ? तीनी सांजा सखे, मिळाल्या बुल्बुलास ह्रदय सांग चोरिलें कशास सुंदरी ? तूं जिवलगे विद्यावती जाणती ! तारूण्यांतील एक प्रसंग चिरंजीव कोण ? बिजली जशि चमके स्वारी ! प्रेममाहात्म्य हिमाच्छन्न सरिता मुशाफिर आम्ही सान्त्वन ये पहाटचा वर तारा प्रीतीचा वास सखये, या स्थानीं दुष्काळानंतरचा सुकाळ चौघडा झडतो हा आणि तो कुपित अंगनेप्रत संदिग्ध ताना कळ्याकळ्यांत विहार क्रुद्ध सुंदरीस शैशवदिन जरि गेले निघुनी अजुनि लागलेंचि दार पाडवा वियोगिनी सृष्टिशिक्षण प्रणयवंचिताचे उद्गार आठवती ते दिन अजुनी कालाच्या चढुनी श्रमें- ललने चल चल लवलाही ! गेली ज्योति विंझोनिया शुक्राची चांदणी राजकन्या आणि तिची दासी आनंदी आनंद ! क्षिप्रा-चमळासंगम हें कोण गे आई ? रासमंडळ गोपीचंदन आईकडे न्या ! तर मग गट्टी कोणाशीं ? शिशुवंचन गतकाल अंधारांतून डोकावणारीं मुखें काळेभोर विशाळ केस पन्नास वर्षांनंतर निःशब्द आत्मयज्ञ जो जे वांछील तो ते लिहो