Get it on Google Play
Download on the App Store

कालाच्या चढुनी श्रमें-

कालाच्या चढुनी श्रमें वरिवरी चौर्‍यायशी पायर्‍या

अत्युच्चीं नर पायरीवरुनि जो ढुंके न मागें पुन्हा,

कोट्यादी तपुनी तपें करुनिया वातांबुपणार्शना

जो स्वर्गी चढला, बघे तिथुनिया खालील काळ्या दर्‍या,

 

सेवी जो अमरांगनासवसुखा गंधर्व कीं किन्नर !

तेजाचा पुतळा अहा ! प्रभुसभासद्रत्‍न जो मोहक !

आकाशीं शशिच्या प्रकाशिं शयनीं स्वप्नांत तो तारक

हुंगे मात्र मनें अनीतिमदिरादुर्गंध ये जो वर -

उन्मादे शिर तें फिरे गरगरा, काळोख नेत्रां मग,

कोठे कोण न त्या सुचे, डगमगे, हाले, झुले, घेर ये.

येई लोळ झळाळुनी तनुंतुनी, पुण्या पिटाळी अघ,

हा हा हा ! पडला कडाडुनि कुठे ? पाडी जगाही स्वयें.

 

"झाले लोचन लाल, काल जळलें कोठे कुणाचें घर ?"

ठावा मी असुनी प्रिये, पुसशि हें ? कां कोप ? हा मत्सर !

समग्र कविता - संग्रह १

भा. रा. तांबे
Chapters
कुस्करूं नका हीं सुमने ! झरा डोळे हे जुलमि गडे ! जगाहून भिन्न तुजवीण विधवेचें स्वप्न मार्गप्रतीक्षा चिंवचिंव चिमणी पुंगीवाला यापरी असे जीवन ठावा न सुखाचा वारा गुराख्याचें गाणें कांतेस ती रम्या जननी संध्यातारक घटोत्कच माया आशा, शब्द आणि दर्शन सत्प्रीतिमार्ग वदन मदनरंगसदन कां रे जाशी मज त्यजुनी ? तीनी सांजा सखे, मिळाल्या बुल्बुलास ह्रदय सांग चोरिलें कशास सुंदरी ? तूं जिवलगे विद्यावती जाणती ! तारूण्यांतील एक प्रसंग चिरंजीव कोण ? बिजली जशि चमके स्वारी ! प्रेममाहात्म्य हिमाच्छन्न सरिता मुशाफिर आम्ही सान्त्वन ये पहाटचा वर तारा प्रीतीचा वास सखये, या स्थानीं दुष्काळानंतरचा सुकाळ चौघडा झडतो हा आणि तो कुपित अंगनेप्रत संदिग्ध ताना कळ्याकळ्यांत विहार क्रुद्ध सुंदरीस शैशवदिन जरि गेले निघुनी अजुनि लागलेंचि दार पाडवा वियोगिनी सृष्टिशिक्षण प्रणयवंचिताचे उद्गार आठवती ते दिन अजुनी कालाच्या चढुनी श्रमें- ललने चल चल लवलाही ! गेली ज्योति विंझोनिया शुक्राची चांदणी राजकन्या आणि तिची दासी आनंदी आनंद ! क्षिप्रा-चमळासंगम हें कोण गे आई ? रासमंडळ गोपीचंदन आईकडे न्या ! तर मग गट्टी कोणाशीं ? शिशुवंचन गतकाल अंधारांतून डोकावणारीं मुखें काळेभोर विशाळ केस पन्नास वर्षांनंतर निःशब्द आत्मयज्ञ जो जे वांछील तो ते लिहो