Get it on Google Play
Download on the App Store

कांतेस

कांते, या जगतीं जरी मिरविती लावण्यगर्वाप्रती

कोट्यादि युवती तरी न तव ती लाभे तयांना मिती,

नेत्रां या दिसती न त्या तुजपरी, लाजे जरी त्यां रती,

प्रेमांधत्व म्हणोत या जन, रुचे अंधत्व ऐसें अती.

लोकीं मोहविती शशी, कमलिनी, रत्‍नें असें सांगती,

ओवाळीन तुझ्यावरोनि सकलां नाहीं तयांची क्षिती;

त्वत्प्रेमें कमलास ये कमलता, इंदूस इंदुत्व ये,

रत्‍ना रत्‍नपणा, तुझेविण असे निस्सत्त्व सारें प्रिये !

जादूनें जन वेड लाविति नरां ऐसें कुणी बोलती,

सारे ते चुकती जरी न नयनीं जादू भरे या अती;

कांते, तूं असशी खरी कमलजा, अन्या न मी ओळखीं,

सारा सद्‌गुणसंघ बिंबित तुझ्या आदर्शरूपी मुखीं.

द्यावें आयु मला तुझ्यास्तव करीं ऐसा प्रभूचा स्तव,

त्वद्भिना यदीय काव्यरस हा प्रत्येकिं ओथंबला.

दिव्ये, काव्यमयी प्रिये, सह्रदये, मज्जीवितैकेश्वरी,

मच्चिंताश्रमखेदनाशिनि, सखे, मत्सौख्यतेजस्सरी,

ती सप्रेम विलोकितां, वदत हें, कांता उरीं लाविली,

त्याचें तत्त्व कळे तुलाच सखया, ज्या सत्प्रिया लाभली

समग्र कविता - संग्रह १

भा. रा. तांबे
Chapters
कुस्करूं नका हीं सुमने ! झरा डोळे हे जुलमि गडे ! जगाहून भिन्न तुजवीण विधवेचें स्वप्न मार्गप्रतीक्षा चिंवचिंव चिमणी पुंगीवाला यापरी असे जीवन ठावा न सुखाचा वारा गुराख्याचें गाणें कांतेस ती रम्या जननी संध्यातारक घटोत्कच माया आशा, शब्द आणि दर्शन सत्प्रीतिमार्ग वदन मदनरंगसदन कां रे जाशी मज त्यजुनी ? तीनी सांजा सखे, मिळाल्या बुल्बुलास ह्रदय सांग चोरिलें कशास सुंदरी ? तूं जिवलगे विद्यावती जाणती ! तारूण्यांतील एक प्रसंग चिरंजीव कोण ? बिजली जशि चमके स्वारी ! प्रेममाहात्म्य हिमाच्छन्न सरिता मुशाफिर आम्ही सान्त्वन ये पहाटचा वर तारा प्रीतीचा वास सखये, या स्थानीं दुष्काळानंतरचा सुकाळ चौघडा झडतो हा आणि तो कुपित अंगनेप्रत संदिग्ध ताना कळ्याकळ्यांत विहार क्रुद्ध सुंदरीस शैशवदिन जरि गेले निघुनी अजुनि लागलेंचि दार पाडवा वियोगिनी सृष्टिशिक्षण प्रणयवंचिताचे उद्गार आठवती ते दिन अजुनी कालाच्या चढुनी श्रमें- ललने चल चल लवलाही ! गेली ज्योति विंझोनिया शुक्राची चांदणी राजकन्या आणि तिची दासी आनंदी आनंद ! क्षिप्रा-चमळासंगम हें कोण गे आई ? रासमंडळ गोपीचंदन आईकडे न्या ! तर मग गट्टी कोणाशीं ? शिशुवंचन गतकाल अंधारांतून डोकावणारीं मुखें काळेभोर विशाळ केस पन्नास वर्षांनंतर निःशब्द आत्मयज्ञ जो जे वांछील तो ते लिहो