संग्रह ६३
भाऊ म्हणतो ताई नको धुऊ तू लुगडं
भावजई बोले नाही नदीला दगड ।
भाऊ म्हणतो बहिणीला तुम्ही नित यावं जावं
भावजई पुसे पाव्हनीचं कोन गाव ।
बाप म्हणे लेकी तू त गुलालाची गोणी
सोयर्‍याच्या घरी लोटीली केरावानी ।
नवरी पाहू आले सया म्हणती देऊ देऊ
बोलतो हिचा भाऊ दूर पल्ल्याला केव्हा जाऊ ।
सासरी जाती सया पाहती परसातून
प्राणसई माझी हरीण नेली कळपातून ।
सासरी जाती गुजरी वसरी भरली सयांची
प्राणसई माझी दूर पल्ल्याला जायाची ।
भ्रतार म्हणतो कुठं गेली देवांगना
प्राणसई माझी आली हसत अंगना ।
भ्रताराची खूण चाले खांबाच्या आडून
प्राणसई माझी द्यावी सुपारी फोडून ।
मावशी म्हणून धरीतो माझा घोळ
सांगते सयानो माझ्या बहिणीचा बाळ ।
माझ्या पोटीचा नाही शोभत माझा मला
सांगते बाळा तुला आई म्हण मावशीला ।
भरल्या बाजारी कंबरीचा सोड पसा
मैना माझी भरील चूडा तिच्या मना येईल तसा ।
भावाच्या बरोबरी भाचा बाळ मूळ आला
दारात उभा आत्या माहेराला चला ।
माझ्या ग बाप्पाजीनं बहू माझं बरं केलं
कुंकाचं नारळ रत्‍न माझ्या हाती दिलं ।
शेर सोनीयाचं कोन वागविती ओझं
कुंकू कपाळीचं नाजूक लेणं माझं ।
काय मी पुण्य केलं आईसारख्या सासूबाई
सोन्याच्या संपूष्टात पुजिली अंबाबाई ।
सासू मालनीचा पदर भिंगाचा
त्यांच्या पोटींचा चडा गुलाबी रंगाचा ।
परवा पुरुष माझ्या अंगणीची शिळा
आंघोळीला बस चुडया माझ्या तू घननीळा ।
गावाला गेला कुण्या माझ्या कुंकवाची चिरी
सावळी सुरत हिरव्या बनातीच्या खाली ।
आवूक मागते चुडयामागल्या कंगणीला
माझ्या कुंकवाच्या शिलेदाराच्या बहिणीला ।
काय करायाची दिरा भावांची पालखी
भ्रतारावाचून नार दिसती हलकी ।
नारायणा बाप्पा तुला मागत नाही काही
माझ्या जोडव्या कुंकवाला आऊक घाल लई ।
चांदण टिप्पूर चांदण्या जोगी रात
शेजच्या भरताराची देवा सारखी सोबत ।
स्वर्गीच्या देवा एक अर्ज माझा घ्यावा
माझ्या कपाळीचं कुंकू माझ्या जलमी जाऊ द्यावा ।
पाटानं जातं पाणी ऊसा संगट कर्दळीला
हावशा माझ्या कांतानं जाई लाविली वर्दळीला ।
भ्रताराचं राज्य मी ग लुटीते सोन्यावाटं
आजून पावतर नाही फिर्याद गेली कुठं ।