संग्रह ४८
सासूचा सासुरवास नंदाचा जयजयकार
तढी मी नांदती बाई तलवारीची धार ।
सासू ग सासरे तुले चौघेजण देर
गवळण पारबता मही भाग्याची गऊर ।
सासू शिकावते सुनाले शानपन
लानाले देर तुहे लागते वागवन ।
सून सावित्रा उचल पंक्तीचे डवणे
जेऊनी उठले तुहे नंदोई शहाणे ।
सून सावित्रा उचल पंक्तीच्या पत्रावळ्या
जेऊन उठल्या नंदा तुझ्या लेकुरवाळ्या ।
सून सावित्रा उचल पत्रावळाच्या पंगती
जेऊन उठले तुह्या चुडयाचे सांगाती ।
सासूसासर्याचा आशीर्वाद घेन सुने
त्याहीच्या आशीर्वादानं फयाची नाही उने ।
सासर्याले गेली माजी मयना गुनाची
मले सय होती तिच्या आडानपनाची ।
सासर्याले गेली गेली हासत खेळत
बाई माज्या मयनाले नाही अजून कळत ।
मह्या दारामंधी सांडलं कुंकू पानी
नव्यानं भैना माजी सासर्याले गेली तान्ही ।
सासर्या चालली मैना लाडाचा ग फोड
नवाळी माजी मैना चुलते मागं पुढं ।
सासर्या चालली मैना माजी ग लाडाची
लेका अर्जुनाची वरी सावली ताडाची ।
सासरी जाते येळी घाडा लागला चरणी
बाई माझ्या नेनंतीच्या उभ्या मैनाच्या गडणी ।
सासरी जाते येळी सयाले पुसा ना
नवाळी माजी बाई हरण गळ्याची सुटा ना ।
शिंपीन शिव चोळी शिव आखूड बाह्याची
नवाळी माजी बाई मैना सासरी जायाची ।
सासरी जाते येळी बाप म्हने जाय बया
आईची येडी माया लांब येती समजाया ।
सासरी जाते येळी माय धरती पोटाशी
मयना माजे बाई कदी हरणे भेटशी ।
सासर्याले जाते पुडला पाय मागे घेते
नादान माजी बाई मांगे मुर्हायी मांगते ।
दिवाळी दसरा माज्या जिवाले आसरा
आत्याबाई माजे मूळ पाठवा उशीरा ।
सासू आत्याबाई पाया पडू द्या वांग्यात
दिवाळीचं मूळ मले जाऊ द्या टांग्यात ।
सासू आत्याबाई पाया पडू द्या पायरी
दादा आले मुये मले जायाचे माहेरी ।