संग्रह ४२
गावाला गेला म्हणू सांगूनी मला जावा
फोटो काढून घरी लाव ।
गावाला गेला म्हणू सांगूनी नाही गेला
सांजा न्याहारीचा वाया गेला ।
लाल पैठण म्हणती आणा आणा ग आयाराला
बाळ आलीया माहेराला ।
कृष्णदेव वैराळ, भर बांगडया तारच्या
बहिणी मनसुबादारांच्या ।
माहेर येवढं केलं नारळ पदरावरी
माझ्या त्या बंधुजीला सई माझी लई ।
माहेर येवढं केलं दोन्ही पदार राजा-राणी
माझ्या त्या बंधुजींनी केलं माहेर समृतांनी ।
हिरवी हिरकण शिंपी म्हणतो सव्वादोन
माझ्या बंधुजीच्या तालीवाराची मी भैन ।
माहेर येवढं केलं पाच आगळं शंभराचं
हौसच्या बंधूजीचं नाव लागलं गणीसाचं ।
चाटयाच्या दुकानात गंगासागर लुगडी
बंधु माझ्याला देखीताना चाटी दुकान उघडी ।
चाटयाच्या दुकानात मांडी घालून बैसला
माझा बंधुजी बघीतो रंगारंगाचा मासला ।
चाटयाच्या दुकानात बंधू बसलं दोघं-तिघं
काढा पातल बहिणाजोगं ।
माहेर येवढं केलं त्याचं पदार वाणीवजा
माझी तू बाळाबाई बंधु घेणार आहे तुझा ।
सासर्याला जाती लेक बघीती मागपुढं
जीव गुंतला आईकडं ।
सासर्याला जाती लेक कृष्णाकडच्या निवार्यानं
शालू भिजला दैवारानं ।
सासर्याला जाती लेक वाट लागली लवनाची
चांदी झिजली जोडव्याची ।
सासर्याला जाती लेक वाट लागली माळाची
बैल अवकाळ चाळांची ।
सासर्याला जाते घोडं धरीलं ज्यांनी त्यांनी
पाय झाकलं बंधुजींनी ।
लेकीच्या आईचं डोळ कशानं झालं लाल
बाळ सासर्याला गेली काल ।
सासर्याला जाती बघीती खालीवर
लहानाची केली थोर सत्ता चालना काडीभर ।
सासू नी सासरा दैवाचे नारी तुला
जाते माहेर भोगायाला ।