Get it on Google Play
Download on the App Store

संध्या 131

“त्याचं काय करणार आहें, सांगा.”

“काय बरं ?”

“लहान आंगडीं-टोपडीं नकोत का करून ठेवायला ? आधींपासून तयारी हवी, भाईजी. देवाच्या पूजेची आधींपासून तयारी लागते.”

“लहान मूल म्हणजे देवच. देवाची ती आशा. देवाघरचं तें खुशालीचं, आनंदाचं, आशेचं, आशीर्वादाचं पत्र नाहीं का ?”

“भाईजी, तुम्ही चिमण्या करा हां व बाळाच्या पाळण्यावर टांगून तें “हंस रे माझ्या मुला” गाणं म्हणा हां. त्या गाण्यांत चिमण्यासुध्दां आहेत. नाहीं ?”

“हो आहेत.

“चिमणी येऊन
नाचून बागडून

काय म्हणे मला

चिंवचिंव करीन
चिंता हरीन

हंस रे माझ्या मुला”

असे आहेत ते चरण. म्हणेन तुझ्या बाळाला. लहानपणापासून बाळाला हंसण्याचा मंत्र शिकूं दे. सृष्टीचं मंगल स्वरूप त्याला दिसूं दे. संध्ये, स्पेन देशांत यादवी चालली. होती, तेव्हां मुलांच्या दृष्टीला भीषण दृश्यं पडूं नयेत म्हणून तिथं किती जपत. जमिनीखालीं तळघरांतून तीं मुलं आनंदांत राहात. तिथं गाणं, बोलपट, खेळ सारं असे. आणि वर बाँब पडून लोक मरत होते ! वरती मरण व खालीं भूमातेच्या हृदयाजवळ त्या तळघरांतून मानवजातीचं भविष्यकालीन हृदय नाचत असे. त्या मुलांचं मनोरम जीवन त्या तळघरांतून चालू असे. मुलांच्या डोळयांसमोर मांगल्य ठेवा; फुलं, फुलपांखरं ठेवा. संध्ये, ही बघ झाली नाही छान चिमणी ? तिच्या चोचींत दिले आहेत हे दोन लाल चिमणे धागे. जण्ूं कांहीं तरी नेत आहे ! पिलांसाठीं घरटं बांधायला धागेदोरे नेत आहे. नाहीं ?”

“भाईजी, कसलं हें काम करायला मीं तुम्हांला लावलं ?”

“संध्ये, हें का कमी प्रतीचं काम ? लहान मुलांचीं खेळणीं निर्माण करणारा मनुष्य मला देवाचा सहकारी वाटतो. ईश्वर ज्याप्रमाणं या सर्व मानवी लेकरांसाठीं फुलं, पांखरं, झाडंमाडं, चंद्र, तारे, नाना रंग, आकाशांतील शोभा अशीं अनंत खेळणीं निर्माण करतो, त्याप्रमाणं आपणहि आपल्या लहान मुलांसाठीं हीं खेळणी करतों. संध्ये, देव आपणांस आशीर्वाद देत असेल. तुझ्या-माझ्या बोटांत त्याची कला येऊन बसली असेल.”
संध्येनें लहानसें टोपडें शिवलें.

“भाईजी, बघा; हें लहान होईल ना हो ?”

“जरा वाढत्या अंगाचंच संध्ये, शिवून ठेव. मोठं झालं तरी चालेल; परंतु फार लहान होऊन घांलतां नाहीं आलं, तर फजिती ! “

अशा आनंदांत वेळ जात होता. आशेचे खेळ चालले होते.

इतक्यांत जिन्यांत पावलें वाजलीं.

“भाईजी, पटकन् ट्रंकेंत भरा सारं.” संध्या म्हणाली.

घाईघाईनें सा-या चिंध्या ट्रंकेंत भरण्यांत आल्या. आणि विश्वास व कल्याण आले.

“काय कल्याण, लौकरसे आलेत ?” भाईजींनीं विचारलें.

संध्या

पांडुरंग सदाशिव साने
Chapters
संध्या 1 संध्या 2 संध्या 3 संध्या 4 संध्या 5 संध्या 6 संध्या 7 संध्या 8 संध्या 9 संध्या 10 संध्या 11 संध्या 12 संध्या 13 संध्या 14 संध्या 15 संध्या 16 संध्या 17 संध्या 18 संध्या 19 संध्या 20 संध्या 21 संध्या 22 संध्या 23 संध्या 24 संध्या 25 संध्या 26 संध्या 27 संध्या 28 संध्या 29 संध्या 30 संध्या 31 संध्या 32 संध्या 33 संध्या 34 संध्या 35 संध्या 36 संध्या 37 संध्या 38 संध्या 39 संध्या 40 संध्या 41 संध्या 42 संध्या 43 संध्या 44 संध्या 45 संध्या 46 संध्या 47 संध्या 48 संध्या 49 संध्या 50 संध्या 51 संध्या 52 संध्या 53 संध्या 54 संध्या 55 संध्या 56 संध्या 57 संध्या 58 संध्या 59 संध्या 60 संध्या 61 संध्या 62 संध्या 63 संध्या 64 संध्या 65 संध्या 66 संध्या 67 संध्या 68 संध्या 69 संध्या 70 संध्या 71 संध्या 72 संध्या 73 संध्या 74 संध्या 75 संध्या 76 संध्या 77 संध्या 78 संध्या 79 संध्या 80 संध्या 81 संध्या 82 संध्या 83 संध्या 84 संध्या 85 संध्या 86 संध्या 87 संध्या 88 संध्या 89 संध्या 90 संध्या 91 संध्या 92 संध्या 93 संध्या 94 संध्या 95 संध्या 96 संध्या 97 संध्या 98 संध्या 99 संध्या 100 संध्या 101 संध्या 102 संध्या 103 संध्या 104 संध्या 105 संध्या 106 संध्या 107 संध्या 108 संध्या 109 संध्या 110 संध्या 111 संध्या 112 संध्या 113 संध्या 114 संध्या 115 संध्या 116 संध्या 117 संध्या 118 संध्या 119 संध्या 120 संध्या 121 संध्या 122 संध्या 123 संध्या 124 संध्या 125 संध्या 126 संध्या 127 संध्या 128 संध्या 129 संध्या 130 संध्या 131 संध्या 132 संध्या 133 संध्या 134 संध्या 135 संध्या 136 संध्या 137 संध्या 138 संध्या 139 संध्या 140 संध्या 141 संध्या 142 संध्या 143 संध्या 144 संध्या 145 संध्या 146 संध्या 147 संध्या 148 संध्या 149 संध्या 150 संध्या 151 संध्या 152 संध्या 153 संध्या 154 संध्या 155 संध्या 156 संध्या 157 संध्या 158 संध्या 159 संध्या 160 संध्या 161 संध्या 162 संध्या 163 संध्या 164 संध्या 165 संध्या 166 संध्या 167 संध्या 168 संध्या 169 संध्या 170 संध्या 171 संध्या 172 संध्या 173 संध्या 174 संध्या 175 संध्या 176 संध्या 177 संध्या 178 संध्या 179 संध्या 180