Get it on Google Play
Download on the App Store

संध्या 126

भाईजी मात्र जागे होते. त्यांना फार आनंद झाला होता. देवानें आपली व संध्येची प्रार्थना का ऐकली, असें त्यांच्या मनांत आलें. परंतु तो अहंकार क्षणांत दूर गेला. आपण प्रार्थना न केल्या तरीहि देवाला जें होऊं नये असें वाटत असेल, तें तो होऊं देणार नाहीं. त्याच्या विश्वाच्या विकासमार्गांत जें सोडणें, तोडणें, जें जोडणें, सांधणें, त्याला योग्य दिसेल तें तो करवून घेईल. मानवाला तें क्रूर दिसो वा हिडीस वाटों. बरें वाटो वा बुरें वाटो. भाईजी पुन्हां शांत व गंभीर झाले. परंतु त्यांनीं हात जोडले व आपलें डोकें लवविलें. देवा, सांभाळ तुझीं हीं मुलें. त्यांना उत्साह दे. त्यांच्या हातून तुला आवडणारेंच काम होऊं दे. त्यांना निराश नको करूं. अशी त्यांनीं प्रार्थना केली  व

“नेदी दिसों केविलवाणें । पांडुरंगा तुझें तान्हें”

हा आपला आवडता अभंगचरण त्यांनीं मनांत कितीदां तरी म्हटला व तो गुणगुणतच तेहि शांतपणें झोंपले.

“दादा, डेक्कन जिमखान्यावर तुला एके ठिकाणीं ते कापडाचे नमुने घेऊन एकानं बोलावलं आहे. काय त्यांचं नांव--” रंगा सांगूं लागला व आठवूं लागला.

“मला माहीत आहेत ते गृहस्थ. जाणार आहें त्यांच्याकडे; विश्वास, तूंहि येतोस ना ? आज दोघे जाऊं.” कल्याण म्हणाला.

“जाऊं. दोन तास येऊं हिंडून ! “विश्वासनें उत्तर दिलें.

“जरा गोड बोलत जा विश्वास, गि-हाईकाजवळ; नाहीं तर तूं संतापायचास व उठाव झेंडा बंडाचा तिथंच म्हणूं लागायचास !

“संध्या म्हणाली.

“तूंच जा कीं गोडूबाई हिंडायला आणि आण ऑर्डरी.”

“जाईन हो. मला कांही त्यांत लाज नाहीं वाटत.”

“लाज वाटायचा प्रश्न नाहीं. ऑर्डरी मिळवण्याचा आहे.”

“विश्वास, परत केव्हां याल ? संध्येला मग भूक लागते.” भाईजींनीं विचारलें.

“उशीर झाला तर तुम्ही बसा.” कल्याण म्हणाला.

ते दोघे हिंडायला गेले. कापडाचे नमुने घेऊन गेले. रंगा दुकानांत गेला. संध्या तांदूळ निवडीत होती. भाईजी विस्तव पेटवीत होते. इतक्यांत मालक वर आला.

“गेले वाटतं बाहेर ?” त्यानें विचारलें.

“हो, आतांच गेले.” संध्या म्हणाली.

“एक बातमी सांगायला आलों होतों.” तो म्हणाला.

“कसली ?”

“आपल्या घराभोंवती अलीकडे पोलीस हिंडतात-फिरतात. मला वाटतं कीं तुमच्या जाण्यायेण्यावर त्यांची टेहळणी असते.”

“अहो, आम्हांला तें माहीत आहे. त्याची कांही काळजी नको. आम्हांला संवयच आहे ह्या सा-या गोष्टींची.”

“तुम्हांला काळजी नाहीं, पण आम्हांला आहे. अहो, आज बाहेर बाहेर हिंडताहेत. उद्यां घरांत येऊन ठाणं द्यायचे. तुम्ही जरा जपूनच राहा, एवढंच मला सुचवायचं आहे.”

संध्या

पांडुरंग सदाशिव साने
Chapters
संध्या 1 संध्या 2 संध्या 3 संध्या 4 संध्या 5 संध्या 6 संध्या 7 संध्या 8 संध्या 9 संध्या 10 संध्या 11 संध्या 12 संध्या 13 संध्या 14 संध्या 15 संध्या 16 संध्या 17 संध्या 18 संध्या 19 संध्या 20 संध्या 21 संध्या 22 संध्या 23 संध्या 24 संध्या 25 संध्या 26 संध्या 27 संध्या 28 संध्या 29 संध्या 30 संध्या 31 संध्या 32 संध्या 33 संध्या 34 संध्या 35 संध्या 36 संध्या 37 संध्या 38 संध्या 39 संध्या 40 संध्या 41 संध्या 42 संध्या 43 संध्या 44 संध्या 45 संध्या 46 संध्या 47 संध्या 48 संध्या 49 संध्या 50 संध्या 51 संध्या 52 संध्या 53 संध्या 54 संध्या 55 संध्या 56 संध्या 57 संध्या 58 संध्या 59 संध्या 60 संध्या 61 संध्या 62 संध्या 63 संध्या 64 संध्या 65 संध्या 66 संध्या 67 संध्या 68 संध्या 69 संध्या 70 संध्या 71 संध्या 72 संध्या 73 संध्या 74 संध्या 75 संध्या 76 संध्या 77 संध्या 78 संध्या 79 संध्या 80 संध्या 81 संध्या 82 संध्या 83 संध्या 84 संध्या 85 संध्या 86 संध्या 87 संध्या 88 संध्या 89 संध्या 90 संध्या 91 संध्या 92 संध्या 93 संध्या 94 संध्या 95 संध्या 96 संध्या 97 संध्या 98 संध्या 99 संध्या 100 संध्या 101 संध्या 102 संध्या 103 संध्या 104 संध्या 105 संध्या 106 संध्या 107 संध्या 108 संध्या 109 संध्या 110 संध्या 111 संध्या 112 संध्या 113 संध्या 114 संध्या 115 संध्या 116 संध्या 117 संध्या 118 संध्या 119 संध्या 120 संध्या 121 संध्या 122 संध्या 123 संध्या 124 संध्या 125 संध्या 126 संध्या 127 संध्या 128 संध्या 129 संध्या 130 संध्या 131 संध्या 132 संध्या 133 संध्या 134 संध्या 135 संध्या 136 संध्या 137 संध्या 138 संध्या 139 संध्या 140 संध्या 141 संध्या 142 संध्या 143 संध्या 144 संध्या 145 संध्या 146 संध्या 147 संध्या 148 संध्या 149 संध्या 150 संध्या 151 संध्या 152 संध्या 153 संध्या 154 संध्या 155 संध्या 156 संध्या 157 संध्या 158 संध्या 159 संध्या 160 संध्या 161 संध्या 162 संध्या 163 संध्या 164 संध्या 165 संध्या 166 संध्या 167 संध्या 168 संध्या 169 संध्या 170 संध्या 171 संध्या 172 संध्या 173 संध्या 174 संध्या 175 संध्या 176 संध्या 177 संध्या 178 संध्या 179 संध्या 180