Get it on Google Play
Download on the App Store

अस्वल आणि मधमाशा

एका बागेत एक मधमाश्यांचे पोळे होते. त्यातला मध खाण्यासाठी एक अस्वल तेथे गेले. त्याने त्या पोळ्याला तोंड लावले व आता मध पिणार, तोच सगळ्या मधमाशा त्याच्यावर तुटून पडल्या व त्याच्या नाकातोंडावर चावून त्याला अगदी सतावून सोडले. त्यामुळे ते अस्वल इतके वेडावल्यासारखे झाले की रागाच्या भरात त्याने स्वतःच्या डोक्याची कातडी स्वतःच्या पंजाने फाडून टाकली.

तात्पर्य

- प्राणिमात्राच्या संतापाचा अतिरेक झाला की त्या भरात तो स्वतःलाही इजा करून घेण्यास कमी करत नाही.

इसापनीती कथा ५१ ते १००

इसाप
Chapters
शहाणा गाढव सागवान वृक्ष आणि काटेझाड फासेपारधी व पक्षी पक्षी आणि पारधी मूर्ख लांडगा म्हातारा व मृत्यू म्हातारा आणि त्याचा घोडा म्हातारा व दारूचे पिंप एक माणूस व त्याचा मूर्ख नोकर लोभी माणूस लठ्ठ कोंबडी व बारीक कोंबडी कुत्रा आणि लांडगा कोल्हा आणि रानडुक्कर कोकीळ आणि ससाणा खेड्यातला उंदीर व शहराला उंदीर काटे खाणारे गाढव कासव आणि बेडूक घुबड आणि टोळ घोडा आणि सांबर गरुड आणि कासव गरुड आणि चंडोल गाडीवाला गाडीचे चाक देव आणि साप अस्वल आणि मधमाशा आजारी सांबर आळशी तरुण माणूस वकील आणि सरदार वाकडे झाड उंदराचे सिंहाशी लग्न सिंह आणि उंदीर शेतकरी आणि नदी स्वैपाकी व मासा प्राणी, पक्षी व मासे पोपट आणि ससाणा मोर आणि बगळा म्हातारा आणि तरुण वांव मासा व साप कोल्हा आणि द्राक्षे कोल्हा व बोकड कारकून व कारभारी चाकावरील माशी बोका आणि कोल्हा बैल आणि लाकूड अरण्य आणि लाकूडतोड्या उंदीर आणि बैल शेतकरी आणि ससाणा शेतकरी आणि रानडुक्कर ससा आणि चिमणी पेटीतला उंदीर पाण्यात पाहणारे सांबर